چالش «ساخت ایران»

«ساخت ایران» عنوانی است که سال‌هاست درباره آن بحث و بررسی زیادی انجام می‌شود. بررسی‌هایی که هم از منظر اقتصادی و سیاسی قابل طرح است و هم از منظر اجتماعی و فرهنگی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. جذب مشتری‌های فراوان برای محصولات تولید داخل و رقابت تولیدگران داخلی با خارجی‌ها از جمله موضوعاتی است که معمولا زمانی بیشتر مطرح می‌شود که اساسا چیزی به نام «تولید داخل» وجود واقعی داشته باشد و لااقل بصورت بالقوه ظرفیتی برای رقابت باشد؛ چراکه در غیراینصورت تولیدران داخلی تنها می‌توانند به رفع و رجوع امور خود بپردازند و مشکلات سازمانی خود را حل و فصل کنند تا بتوانند برای عبور از بحران، چند سالی سر پا بمانند؛ اتفاقی که به شهادت آمار رسمی، در دولت‌های نهم و دهم افتاد و تولید داخل عملا چرخی پنچر بود. حالا با زنده شدن نسبی امیدها برای تولیدگران و البته رونق گرفتن کار تجار، بحث حمایت از تولیدات داخلی بویژه در مورد محصولاتی که مشابه داخلی و خارجی در بازار وجود دارد، داغ‌تر از قبل شده است. از سویی این اعتقاد وجود دارد که محصولات ساخت ایران باید کیفیت‌های بالاتری داشته باشند و از سوی دیگر، برخی می‌گویند تا از محصولات داخلی حمایت تمام‌قدی نشود و این بازار رونق نگیرد، رقابت با خارجی‌ها امکان‌پذیر نیست.

.